Een schilderij van dichtbij bekeken.

 Artikel in Palet 250     1994 (tijdschrift voor schildertechnieken)

Door: Hans René van der Vlis

Deze keer een werk van de Limburgse kunstenaar Paul Beckers, waarin de combinatie van acrylverf met andere materialen wordt besproken.

 

 

Zwervend over zijn geliefde steenplateau’s  in de ‘Burren’, een onherbegzame landstreek aan de westkust van Ierland, heb ik menigmaal  geprobeerd voor te stellen welke krachten er op dit landschap zijn losgelaten om het te vormen. Verschuivingen, breuken, stuwingen omhoog- en dit in combinatie met massa’s water en de eroderende krachten van de wind- hebben het landschap door de eeuwen heen gemaakt tot wat het nu is, een kaalgeschoren versteende zee, waarin de meest bizarre vormen een eigen spel spelen, ritmes voor beweging zorgen en structuren een wedstrijd in grilligheid met elkaar houden.  

Het karstplateau , The Burren, in het Westen van Ierland (County Clare), foto Paul Beckers

Deze beschrijving zou heel goed op het werk van Paul Beckers van toepassing kunnen zijn. Oorspronkelijke, niet door de mens aangetaste landschappen vormen zijn inspiratiebron. Hij schildert deze echter niet na, maar doorleeft ze en vertaalt ze naar composities, opgebouwd uit vormen, structuren en kleur. Ogenschijnlijk is zijn werk daardoor abstract, mar bij nadere beschouwing  laten zijn schilderijen wel degelijk de landschappen zien waarin hij vertoefd heeft. Zijn wijze van werken doet sterk denken aan de manier waarop vormingsprocessen het landschap tot  stand doet komen. Het is een arbeidsintensieve manier van werken waarbij hij door experimenteren en steeds ingrijpen in het materiaal  komt tot het uiteindelijke resultaat.

  Inkt op hardboard

Door plassen oost Indische op een platliggende plaat hardboard aan te brengen, ontstaan grillige vormen en structuren, van waaruit het landschap is ontwikkeld gaat worden. De plassen inkt kunnen daarbij gestuurd worden door te deppen of het board enigszins te kantelen.

  Acrylverf en modelleerpasta

Ginspireerd  door deze inmiddels gedroogde vormen wordt de voorstelling verder opgebouwd door met kwasten over de inkt acrylverf aan  te brengen. Soms wordt daarbij aan de acrylverf modelleerpasta toegevoegd, zodat de verf als een dikke massa blijft staan. Deze verfmassa is zeer rijk van structuur terwijl de kwaststreek duidelijk zichtbaar blijft. Doordat acryl een hoge hechtingskracht heeft, kan de schilder in de nog natte verflagen pigmentpoeder. (afkomstig van fijngemalen pastelkrijt) strooien, waardoor op zand lijkende structuren ontstaan. Na droging zit dit pigment poeder vast gekit of de verflaag. Het paneel wordt nu overeind gezet, waarna lagen pure acryl verf, al dan niet bestrooid met pigment poeder over de onderliggende verfmassa worden aangebracht. Na droging van deze verflagen volgt er een handeling die veel aan een geologisch  proces doet denken.

  Stanleymes

De kunstenaar neemt nu een stanleymes ter hand en tast door middel van krabben en schuren de verflaag aan, waardoor onderliggende  gedeelten blootgelegd worden en nieuwe structuren zichtbaar worden. Een van de laatste handelingen is dan om met pastelkrijt over deze ruwe oppervlakte te tekenen. Na deze gevernist te hebben met matte acrylvernis, is er een werkstuk ontstaan dat niet alleen de voorstelling maar ook de huid heeft van een oerlandschap.

The Burren - gemengde techniek op paneel -  2004 - 40 cm. 30 cm.